Herfst in de Dordogne
Toen we nog in Nederland woonden had ik een enorme hekel aan de herfst. Dagen die korter worden, kou, regen, de zomer die voorbij is.
Nu we ons gevestigd hebben in de Dordogne is dat echt anders. We leven meer buiten en dichter bij de natuur.
Na een lange, warme zomer is het fijn om de eerste blaadjes te zien verkleuren. De eerste appels, perziken, peren, vijgen en druiven te kunnen oogsten en om de eerste walnoten te zien (en soms horen) vallen.
Daarna wordt het doorwerken om al het fruit en alle noten te plukken, te rapen en te verwerken. Potten vol met jam, chutney, appelmoes. Ik heb ze niet eens geteld, zo veel.
De natuur zie je tot rust komen en ook dat gaat in een laag tempo. Waar ik in het voorjaar altijd wat onrustig word om maar niets te hoeven missen, kom ik in de Dordogne in de herfst juist tot rust.
De houtkachel aan, kaarsjes op tafel. Fijn, die lange avonden!
