Naam voor een vakantiehuis
Vakantiehuizen in Frankrijk hebben altijd een naam. Dus toen de eerste gite gereed was werd het tijd om een naam te gaan bedenken voor dit vakantiehuis. We wilden een Franse naam. De naam van een rivier? Vézère, Dordogne? De streek? Périgord, Périgord Noir, Dordogne? Iets van een plant, een bloem? Het leek allemaal zo afgezaagd en al veel gebruikt. Dan zijn er van die momenten dat je het ‘opeens’ weet. Als we over Frankrijk spreken met elkaar, hebben we het vaak over ‘La Douce’. En voila! Daar hadden we de naam te pakken. La Douce, het schatje. Dat was nummer één.
De naam voor de grote gite kwam op een andere manier tot stand. We vonden in één van de schuren de naambordjes van de koeien die daar ooit hebben gestaan. Tien stuks. Oude stukjes hout, wit geschilderd en daarop in keurige letters een naam. Ik vond het aandoenlijk.
Het bordje met ‘Jolie’ lag bovenop. De naam voor het tweede vakantiehuis hadden we gevonden!
Er liggen nu nog zeven naambordjes in de schuur. We zullen zien waarvoor die hun bestemming gaan krijgen.
